maandag 27 april 2009

Een beetje geologie voor de geïnteresseerden


De archeoloog in mij dwingt mij iets over de geologie van Auckland te vertellen, het is een heuse natte droom voor iedere geoloog!

Ik was er mij niet van bewust voor ik voet zette op Nieuw-Zeelandselanse bodem maar ... het deugt hier niet! Vooral in de Auckland-regio, waar ik sinds enkele weken een permanente residentie heb.
Het was mij al eerder opgevallen dat Auckland niet bepaald 'plat' is (ik heb er sinds enkele dagen zelfs een spier door verrokken waardoor ik nu al hinken go&see's mag gaan doen). Wat blijkt: het is hier 'nogal' vulkanisch: in totaal maken -geen zever- 49 vulkanen het gebied onveilig.


Ik heb er iemand bijgehaald die het piekfijn kan uitleggen:

Volcanoes are a conspicuous feature of the Auckland city landscape. In some cases their form is emphasised by their preservation as reserves and parks, while in others they have been quarried to meet the city’s demand for building materials. Within a radius of about 20km centred on Auckland city there are 49 discrete volcanoes; this is the area referred to as the Auckland volcanic field. The distribution of the volcanoes is shown in figure 1.

This booklet is concerned with the nature of Auckland’s volcanoes and with what may happen when the next volcanic eruption occurs in the field. The risk of this happening is small but significant and since there is likely to be only a very short warning period when it does occur it is important to be prepared.

There are no written records of the most recent eruption in the Auckland volcanic field about 600 years ago and there are only tantalising fragments of oral history from the legends of the Maori known to have been living nearby. Nonetheless there is a detailed geological record to be gleamed from this volcano and from many others in the Auckland region which shows that there have been repeated and varied volcanic eruptions within the area in the recent past. This is the basis for predicting that there will be another eruption in Auckland at some time in the future; the question is when?

Volcanic activity from an eruption at a site within the Auckland volcanic field could produce serious problems in the day to day existence for those who live in the Auckland region and for New Zealanders supported by Auckland’s business and industry. The degree of destruction will depend on the size and location of the eruption, type of activity, warning time and preparedness planning. Knowledge of the type and effects of volcanic activity are based on studies of volcanic deposits in the Auckland area and on analogues of similar eruptions from similar types of volcanoes elsewhere in the world.

Auckland’s volcanoes are small by comparison with most of the world’s volcanoes. The size of a volcano is usually measured in terms of the volume of material erupted during its active life, and individual eruptions are measured in terms of the volume of material erupted during a particular period of activity. The volume units used are cubic metres (m3) and cubic kilometres (1 km3 = 1,000 million m3. Try imagining a box 1 kilometre high and one kilometre on each side). The cumulative volume of all the material erupted from Auckland’s 49 volcanoes is approximately 4.1km3. To put this figure into a global context the total volume of volcanic deposits in the Auckland volcanic field is only about the size of one average eruption such as the 1980 eruption of the American volcano, Mount St Helens.

Most of the volcanoes in Auckland are small cones less than 150m in height. These grew by eruptions, which lasted only a few months or possibly a few years. In some cases only a single cone resulted from the eruption but there is also evidence that some eruptions have built several adjacent cones. The type of volcanic activity which has created the Auckland volcanic field is referred to as monogenetic which means that each time there has been an eruption it has occurred at a new location and that each eruption is the result of a single batch of magma which rises from its source in the mantle about 100km beneath the city.

The monogenetic nature of Auckland’s volcanoes has particular implications for volcanic hazards because in the event of an eruption, rather than one of the existing volcanoes becoming active, a new volcano will form. Because of this situation, a hazard map based on any one location cannot be drawn and the entire field has to be considered as under a threat of a future volcanic eruption.

Although it is at least 600 years since the last eruption in the Auckland volcanic field, there is every reason to expect eruptions in the future.

These eruptions are likely to be on a small scale compared with some recent overseas eruptions, but because the city of Auckland is built on and around potential eruption sites their effects are likely to be serious.


bron: http://www.gns.cri.nz/what/earthact/volcanoes/nzvolcanoes/aucklandprint.htm




donderdag 23 april 2009

Save the economy: het grote besparingsplan


Het gaat niet goed met me. Ik begin vreemde gedragingen te vertonen (duuuuh, misschien te veel chocolade-koekskes gegeten? Het moest ervan komen!).
Ik zal wel geen tekeningske moeten maken bij het feit dat mijn bankrekening langzaam maar zeker op het psychologisch niet-te-verdragen getal ZERO afstevent. Dit pijnlijke gegeven bracht me tot het besluit dat er moest bespaard worden. Flink, we leven immers in economisch moeilijke tijden!

Laat ik even uitleggen hoe 'sparen' er volgens Kimper uitziet.

1. Koop zoveel mogelijk etenswaar dat 'on special' of beter nog 'reduced' is (wegens het feit dat de vervaldatum de dag erna verloopt) ... ok, this makes sense, I suppose?
2. Vreet wat minder ... ok, naar mijn maatstaven is dit ook perfect te verantwoorden
3. Onderneem geen dure trips meer
4. Drink minder wijn (bijv. enkel in weekend)
5. Ga te voet ipv met de bus (die hier verdomd duur is)

wooow ... ik ga echt naar hemel gaan, rijstpap eten met gouden lepeltjes en 40 maagden voorgeschoteld krijgen (lees: dus alles wat verboden is op aarde, daar doen die vuilaards in de hemel zich dus aan tegoed. Ziet ge onzen Johannes-Paulus den tweeden al bezig? Of neen, dit is een gedachte te ver... vooral omdat hij zich dan eigenlijk tot de Islam zou moeten bekeerd hebben ... wat betekent dat ik dat ook zou moeten doen ... en lesbisch worden ... maar dat strookt ook niet met elkaar. Ok, soit, genoeg!), wat een voornemens!

MAAR voornemens zijn ook maar voornemens. Wat doet Kim in de plaats?

1. Ze koopt schoenen van 230 dollar (voor iedereen stante pede een hartattack krijgt, het zijn kiwi-dollars, de schoenen kosten dus zo'n 92 euro ... wat vééééél aanvaardbaarder is)
2. Ze koopt hele dagen chocolade koekskes, wat omgerekend (met de drank die er noodzakelijk bij geconsumeerd moet worden) op meer dan die schoenen komt (Aha!), zijnde 296,1 dollar.
3. Ze plukt schimmelplekskes uit de laatste sneetjes het ocharme 4,5 NZdollar-dure brood wantja, er moet bespaard worden, niet waar?

?????????????????????????????

twordt tijd dat ik terugkom zeker?


zaterdag 18 april 2009

De dagelijkse routine

Ik krijg redelijk wat reacties van mensen dat ik mijn blog niet meer bij hou. Wel, beste lieden, ik heb hier een dagelijkse routine opgenomen zoals thuis... en zo impressionant is het ook weer niet om daar iedere dag over uit te wijden, ook al zit ik eigenlijk aan de andere kant van de wereld. Er zitten hier ook geen muggen, wat mijn verhaalstof ten zeerste beperkt.

Het voelt hier zoals een thuis maar dan een ietsiepietsie verder. Ik sta op, ik ontbijt, ik wandel een uurtje naar het centrum, als ik go&see's, castings of shoots heb, werk ik die af ... en ik heb een dagelijkse gewoonte opgenomen: iedere dag ga ik in Starbucks een groene thee drinken en koop ik een chocolate chew cookie bij Mrs Higgins. Ik verzeker jullie: ze zijn H-E-M-E-L-S, een heus culinair orgasme (wegens gebrek aan andere moet een mens toch iets doen ter compensatie nietwaar?). Het hilarische aan het hele zaakje is dat Mrs Higgins in hoogsteigen persoon me dus al herkent en telkens ik langskom zegt ze me met een verbaasde doch geamuseerde grijns op het gezicht goeiedag. Waarschijnlijk probeert mevrouw uit te dokteren hoe ik erin slaag zo mager te blijven en toch iedere dag haar calorierijkste cookies op te peuzelen. Ik heb trouwens een nieuwe missie: het geheim achter de cookies ontsluieren... hoe krijgt ze die zo crispy? Hard vanbuiten en zacht vanbinnen. Ik heb al verscheidene pogingen ondernomen met recepten vanop het internet (niet doen dus!). De eerste poging, daar kon je zelf de edele schedel van mijn vaderlief mee inslaan en daarom is het boeltje dan ook rechtstreeks in de vuilbak beland. De tweede poging ... tja ... daar was een zwaar probleem mee. "Rol bolletjes van de deeg" ... euhm ... kan iemand mij vertellen hoe je in godsnaam bolletjes rolt van soep??? Geen zever, die avond stond er chocomelk op het menu en geen koekjes.

En ik wandel terug, ga naar de supermarkt, maak wat eten samen met mijn roommate vergezeld door een glas wijn en kaas. Ik heb haar trouwens helemaal wild gemaakt van het kaas/wijn/bier-idee (blijkbaar kennen ze het fenomeen kaasplank hier niet) en voor haar verjaardag wil ze een kaasavond organiseren. Ze praat er 's ochtends, 's middags en 's avonds over.
Ze zijn hier ook over van Belgisch bier. Het kwijl loopt al uit de kiwi-mondhoeken als ik vermeld dat mijn oudertjes een drankencentrale uitbaten. Ik krijg stante pede een droge mond als ik de Kiwi's over Stella hoor praten ... bweuk! Er moet dringend Belgisch bier geïmporteerd worden naar Nieuw-Zeeland!

Ik geniet hier enorm van de rust en van het alleen zijn. En ik doe iets waar ik thuis geen tijd voor heb: lezen! De lectuur die ik hier doorneem, zal jullie nog meer verbazen. Ik lees voor eens geen zware stuff meer zoals boeken over de clash of civilizations, ertswasserijen in de Laurionstreek of teksten van antieke auteurs die enkel door fossielen gekend zijn. Ik lees trash! Roddelboekskes. En ik ben al veel wijzer geworden. Blijkbaar gaat het niet goed tussen Ange en Brad? En is stoute Brad bezwarende mailtjes aan het sturen naar Jen. Tsssssss ... niet schoon hé! Maar alles is terug koek en ei want ... taratara, vers van de pers: Ange is zwanger! Ik weet nu ook eindelijk wie wijlen Jade Goody is (echt, ik had nog nooit van dat mens gehoord!) en dat Paris Hilton een tijdelijke obsessie met smakeloze hoofdbandjes heeft.
Don't worry, ik kom niet terug als een brainless blond modelletje. Ik lees andere dingen ook maar in tegenstelling tot vroeger is het nu eindelijk eens lichte lectuur zoals grappige reisverhalen én romans.

En mijn maag knort ... tijd voor lunch!

Tot gauw!
Kim

zondag 12 april 2009

Enkele beelden van mijn nederige stulp in Auckland


Mijn kamer


Mijn uitzicht: de skyline van Auckland met de skytower in het midden (note: in realiteit ziet het er leuker uit :-) )


Mijn persoonlijke badkamer


Bureau


En dan de woonkamer/keuken


zaterdag 4 april 2009

Een beschouwing van de voorbije week

Voor de voorbije week heb ik -zoals jullie wel zouden verwacht hebben- een woord: super :-). Het contrast met de vorige maand kan wel niet groter zijn zonder de andere leden van het trio - Bones & Yankee- maar niettemin, I like it! Na een maand van onhygiënische omstandigheden, vond ik het best aangenaam zalige lange douches te nemen ... dit gepaard met de nodige reconstructiewerken want bij Zeus, het was nodig! Ik kon mijn pruttelende-modderpoel-schoonheidsproductjes wel gebruiken.

Deze week was vooral een praktische week. Verschillende bezoekjes aan mijn bureau om mij klaar te stomen voor de komende maand en van de ene go&see/casting naar de andere. Veel houdt een go&see niet in: je stapt een anderhalf uur om te geraken waar je moet geraken, je gaat binnen bij de fotograaf/stylist/klant, die bladert in jouw boek, als ze zin hebben, nemen ze wat foto's en binnen de 10min ben je terug buiten. Heb er zelfs een gehad waar ik maar 2 minuten heb binnen gezeten. Ze zeggen dingen als 'I look forward working with you' en 'see you soon' maar als dit land op dit vlak een beetje op Amerika lijkt, wil dit een ding zeggen: euhm ... niets! Maar niet geklaagd, ik amuseer me kostelijk.
En dit tafereel gaat ook gepaard met de nodige clichés die in programma's als 'Topmodel' ook te zien zijn. Van hier naar daar vliegen op sandalen of schoenen die langs geen kanten bij je outfit passen en als je er eenmaal bent, snel hoge hakken en een borstel uit je tas halen.
Het enige jammere is dat ik -op mijn Paki-taxichaffeur na- geen personages vind om te ridiculiseren. Echt waar, geen enkele gewoon! De Auckland-kiwis zijn vriendelijke, aangename, goed-ogende mensen ... met andere woorden: slecht nieuws voor mijn blog. De queeste voor volgende week: zoek stof om over uit te wijden! Amen.

In elk geval, ik ben door dat heen en weer geloop pompaf als ik thuis kom! Het enige waar ik nog energie voor heb, is me voor de tv ploffen en me verbazen over hoe gelijkaardig domme programma's in alle landen zijn. Ze hebben hier ook een variant van Familie of Thuis, van 'Sterren op de dansvloer' en 'America's Next Topmodel'... hilarisch! En overal met dezelfde opgefokte presentators!