In lang vervlogen tijden, toen de dieren nog konden praten, werd een groepje opgericht met vreemde, net uit (foute) kinderboeken ontsnapte, figuurtjes: de 2 mannelijke schepsels gingen getooid in bizar aandoende gewaden... de een droeg een aansluitend matrozenpak en de ander ... slik... een oversized, knalrode cowboy-broek met zorgvuldig gedrapeerd lapje voor zijn edele delen. De vrouwelijke leden waren blijkbaar ietsje meer op hygiëne gesteld en wisselden hun outfits iedere keer ze een ander liedje voor het dierenbos presenteerden... slechts aan één regel hielden ze zich: draag zo weinig mogelijk kleren... zo kom je in het reine met jezelf.
Zegt deze beschrijving jullie nog iets?
Vele jaren later, wanneer wij al lang tot de jaren van verstand gekomen waren (kuch...kuch), gingen we met een paar vrienden naar de Gentse Vooruit ... en wie was er verrezen uit de doden? Nee, dat kan niet! Jawel, de VENGABOYS, dames en heren. In nog exact dezelfde plunje als 10jaar geleden (mind you, ik wil het pakje van die mannelijke creaturen niet geroken hebben)! Dit is pure jeugdnostalgie! En wat er toen gebeurde, deed me op een andere planeet belanden (met de gedachte: help, ik wil hier blijven!) ... iedereen die toen in de Vooruit aanwezig was, kon de werkelijk schitterend live gezongen, voor het oor zeemzoete gezangen, van de eerste tot de laatste noot meezingen. "If you're alone and you need a friend, someone to make you forget your problems, just come along baby, take my hand, I'll be your lover tonight!" .. alle klassiekers, met de dichterlijk hoogstaande titels 'boom boom boom', 'the vengabus', 'We're going to Ibiza', enz., ze werden allen naar voren gebracht ...
Om het geheel nog wat op te luisteren, waren er natuurlijk ook de gebruikelijk, hitsige jongeheren op zoek naar 'boom boom boom' ... en er was ook mijn gebruikelijke 'ge-zijt-nog-minder-dan-een-plat-gestampte-stront'-blik. Ik stond vol ongeduld te wachten op de komst van de Vengaboys ... wordt er ineens op mijn schouder getikt. In de veronderstelling dat dit in werkelijkheid enkel gebeurt wanneer je effectief iemand kent, kijk ik om al glimlachend... brrr, die glimlach werd snel ingeslikt en ik kan je verzekeren, het was net alsof ik 6 maria-koekskes in een keer door mijn keel moest zien te krijgen. 2 figuren (note: ze konden best tussen de vengaboys gaan staan): de een leek op de 25 jaar jongere én lelijke versie van Stijn Meuris + een ongelooflijk dwaze grijns op zijn puberale tote. De andere ...mja, daar zwijg ik zelfs over. Het enige wat ik uit verstomming kon uitkramen was: 'Ken ekik u soms??' ... amai, ik was ineens wel in staat tot iets waarvan ik dacht dat het voor mij fysiek niet mogelijk was: mijn ene wenkbrauw optrekken.
AAAAh ... was ik content dat ik er al een fles Aldi-schuimwijn, een ferme mojito en een fantastisch glas château migraine had opzitten!!
Zegt deze beschrijving jullie nog iets?
Vele jaren later, wanneer wij al lang tot de jaren van verstand gekomen waren (kuch...kuch), gingen we met een paar vrienden naar de Gentse Vooruit ... en wie was er verrezen uit de doden? Nee, dat kan niet! Jawel, de VENGABOYS, dames en heren. In nog exact dezelfde plunje als 10jaar geleden (mind you, ik wil het pakje van die mannelijke creaturen niet geroken hebben)! Dit is pure jeugdnostalgie! En wat er toen gebeurde, deed me op een andere planeet belanden (met de gedachte: help, ik wil hier blijven!) ... iedereen die toen in de Vooruit aanwezig was, kon de werkelijk schitterend live gezongen, voor het oor zeemzoete gezangen, van de eerste tot de laatste noot meezingen. "If you're alone and you need a friend, someone to make you forget your problems, just come along baby, take my hand, I'll be your lover tonight!" .. alle klassiekers, met de dichterlijk hoogstaande titels 'boom boom boom', 'the vengabus', 'We're going to Ibiza', enz., ze werden allen naar voren gebracht ...
Om het geheel nog wat op te luisteren, waren er natuurlijk ook de gebruikelijk, hitsige jongeheren op zoek naar 'boom boom boom' ... en er was ook mijn gebruikelijke 'ge-zijt-nog-minder-dan-een-plat-gestampte-stront'-blik. Ik stond vol ongeduld te wachten op de komst van de Vengaboys ... wordt er ineens op mijn schouder getikt. In de veronderstelling dat dit in werkelijkheid enkel gebeurt wanneer je effectief iemand kent, kijk ik om al glimlachend... brrr, die glimlach werd snel ingeslikt en ik kan je verzekeren, het was net alsof ik 6 maria-koekskes in een keer door mijn keel moest zien te krijgen. 2 figuren (note: ze konden best tussen de vengaboys gaan staan): de een leek op de 25 jaar jongere én lelijke versie van Stijn Meuris + een ongelooflijk dwaze grijns op zijn puberale tote. De andere ...mja, daar zwijg ik zelfs over. Het enige wat ik uit verstomming kon uitkramen was: 'Ken ekik u soms??' ... amai, ik was ineens wel in staat tot iets waarvan ik dacht dat het voor mij fysiek niet mogelijk was: mijn ene wenkbrauw optrekken.
AAAAh ... was ik content dat ik er al een fles Aldi-schuimwijn, een ferme mojito en een fantastisch glas château migraine had opzitten!!
Opgedragen aan Timpie ;-)
1 opmerking:
Oeh, een dedicatie! For me? (a) Zalig! Nog ma pas opgemerkt...
Cool zeg, die Vengaboys! Als ge nog wat jeugdnostalgie wenst op te snuiven, zijt ge méér dan welgekomen om op 19 december samen met mij naar Liliane Saint Pierre te gaan zien in de tent op 't dorp te Pepingen! Hoera!! Of zijt ge dit al vergeten misschien? http://nl.youtube.com/watch?v=duNv_4M6xBE
Btw: dat is 'em! Dat is den blik die ge mij onlangs toesmeet toen ik u vertelde hoe'n zalige nostalgische gevoelens ik koesterde jegens mijn oude oversized rolkragen-en-broek-tot-onder-de-oksels-outfits :-D
Een reactie posten