De Coupure, een straat vol kleine grote verhaaltjes
Zicht van op de Verlorenkostbrug. Ze draagt de naam om een wel zeer letterlijke reden. Ieder die de brug passeerde, was verplicht tol te betalen en dat vonden de Genternaars maar niets: het was letterlijk verloren kost! 
In dit oude herenhuis, waar de ramen al 10 jaar niet meer gewassen zijn en de gordijnen hoogstwaarschijnlijk een offensief uit de WOII hebben doorstaan, slijten 2 mysterieuze, oud en versleten broers -ooit succesvolle juristen- hun dagen. 
De herenhuizen van de Coupure, een typerend beeld van deze straat. Ooit was het dé place to be voor de Gentse bourgeoisie. De straat werd zo aangelegd dat er moest en zou geflaneerd worden langs de bomenrijen. Nog een aardigheidje: gynaecoloog, ingenieur, filmregisseur, jazzmuzikant, ziekenhuisdirecteur, lector aan de universiteit en last but not least, pralinedraaier Daskalides had hier eveneens een buitenverblijfje.
Schuun huis maar het ontglipt me wel wie of wat er woonde
Het blindenhuis opgericht door J.L. Van Caeneghem in 1850. Deze zelf-opgewerkte, stinkend rijke industrieel was zijn bescheiden komaf nooit vergeten en offerde 100.000 frankskes van zijn kapitaal op voor de bouw van een blindenhuis dat overigens bijzonder vooruitstrevend was. Achter het gebouw werd namelijk een 'geuren'-tuin aangelegd waar de patiënten konden relaxen en hun zintuigen prikkelen. Uniek voor deze tijd!
Het Brioolstraatje ... of vroeger het Rioolstraatje. Dit nauwe wegje was een doorn in het oog van de bourgeoisie omwille van de eenvoudige reden dat het een open riool was die rechtstreeks de Coupure invloeide. Tot daar het flaneren langs de Promenade de la Coupure! Na een tijdje werd de riool overdekt en ging men op zoek naar een nieuwe naam. Erg origineel waren ze niet: dan maar een "B" ervoor smijten. Of misschien toch wel ... de betekenis van het woord briool heeft namelijk wel te maken met de geschiedenis van de Coupure...En als afsluiter nog een kleine anecdote. Gentenaars die vertrouwd zijn met de Coupure weten allen dat naast het kanaal een heg is aangelegd. Dit gaat echter al lang terug. In tegenstelling tot de dag van vandaag waren de bruggen over de Coupure van de eerste tot de laatste ophaalbruggen die elk over een persoonlijke verantwoordelijke beschikten. Menig schepen hadden echter moeite vlotte doorgang te krijgen. Meestal moesten de brugwachters "met hunder zatte kluten" uit het dichtstbijzijnde café worden gehaald. Ze hebben er uiteindelijk niets beters op gevonden dan een haag neer te poten rond het kanaal. Andere aangename bijkomstigheid: benevelde individuen kunnen ook niet meer zo gemakkelijk in de Coupure donderen (ik spreek uit ervaring, die heg heeft mijn leven gered!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten