dinsdag 17 maart 2009

Maandag 16 maart: Queenstown-Te Anau

KLO¨P KLOP (onvriendelijk) … hmm, vreemde droom … njamnjam, verder slapen … KLOP KLOP (onvriendelijker) … huh, what the **** gebeurt er? … KLOP KLOP (agressief)

De slaapkop waarmee ik de deur opende was kolossaal (we hadden dan ook nog maar een uur of 3-4 geslapen) … Ooit als een ‘kwaaie kiwi’ gezien? Waarschijnlijk niet neem ik aan? Ik wel en het is niet schoon! Blijkbaar hadden we overnacht op verboden terrein, een hele hoop gezeik naar mijn warrige kop, veel geknik, deur toe en verder gemaft. Pffft …


Eens wat uitgeslapen, besloten we toch nog enige activiteit te ondernemen en de keuze viel op paarrijden. We kwamen terecht bij de natte droom van iedere paardenliefhebber. Een blonde, jonge, knappe dame die haar droom had nagejaagd, het Belgenlandje vaarwel had gezegd en nu paarden fokt in het prachtige Nieuw-Zeeland. Wat een locatie! Het werd een ritje van 3à4 uur een berg op en af, schitterend gewoon! Ware het niet dat ik natuurlijk een speciale knol toegewezen gekregen had. Tijdens het naar boven gaan, kreeg ik hem bijna niet vooruit, eenmaal boven stonden zijn poten (pardon, voeten) volledig aan de grond genageld en het afdalen kon niet snel genoeg gaan. Madam had haar stal geroken. Koude douche want we gingen nog een omwegje maken via de weiden van de uitbaatster haar andere paarden waar we een draf en gallopje konden uitproberen.

Nog een koudere douche achteraf voor mij: ik geraakte bijna niet meer van die knol. Mijn kont voelde alsof ik … euhm … een halve dag paard gereden had. (zwijg dus maar van de dag erna, ik kon bijna niet meer zitten!)



=> met andere woorden, als zuchten en kreunen doorrijden naar Te Anau, van waaruit de mooie Milford Road naar Milford Sounds leidt.


Geen opmerkingen: