Geen foto's momenteel, ben mijn usb-stick vergeten in de auto, maar ik wil ze jullie niet onthouden, het zal voor een volgende keer zijn.
06/03
Vrijdag was the big day, ophalen van onze auto... en wat bleek, 90 procent van de auto's in Nieuw-Zeeland is een automatiek.. vreemd gedoe hoor ... maar na wat gesukkel, ging het 'langs de verkeerde kant rijden' best al goed!
Eerste rit: meteen een vuurdoop, 250km naar Rotorua. Vlot ritje, prachtige landschappen, echt ongelooflijk! 's Avonds hebben we aan 'freedom camping' -en geen 'wild camping' zoals ik dwaasweg eerst zei- gedaan langs het meer van Rotorua en een sentimentele romantische komedie bekeken op onze hoogst-persoonlijke dvd-speler, stoer nietwaar!
((( hoe zit het met mijn favoriete rakkers, de muskieten? Slecht ... we waren even gestopt langs de baan (overdag by the way) en ik zag meteen een zwerm op Jannicke afkomen .. en even had ik niet door dat dit voor mij ook het geval was. We zijn blijkbaar ook zo vriendelijk geweest om die leukerds een exclusieve lift aan te bieden want die avond werd de hoofdactiviteit -naast muggen doodkloppen en spuiten- muggenbeten insmeren)))
07/03
SUPER dag! Vandaag werd een dag vol pruttel-pruttel njammie modderpoelen, warmwaterbaden en stoom, stoom, stoom en nog eens stoom!
Eerste stop (probeer dit even luidop te zeggen): Whakarewarewa, a thermal village. Echt maf, het was een nog steeds bewoond Maori-dorp waar langs alle mogelijke kanten stoom uit te grond kwam. Slimme jongens die Maori's want ze hebben er aardig gebruik van gemaakt: hun ovens is bijv. gewoon een afgedekte put in de grond en als ze groenten willen koken, smijten ze dat gewoon in een zak een kokend meertje in.
En het bleef maar komen: de volgende bestemming was fantastisch. De locatie was volledig onbekend dus gelukkig ook heel weinig volk. We wandelden langs een stroompje dat er op het eerste zicht een ijskoude bergrivier uitzag. Niets was minder waar, je kon er bijna een ei in koken. Vandaar dat we het er ook niet heel lang hebben uitgehouden. Niettemin, deze plons was -ondanks de verontrustende naam 'Kerosine Creek'- bijzonder ontspannend.
Verder: een gigantisch modderpoel.
En als afsluiter van de dag hebben we een 2uur durende wandeling gedaan in het nationaal park van Waiotapu. Dan denk je dat je het gehad hebt maar dan kom je daar. Ik kan maar een ding zeggen: het deugd hier niet in Nieuw-Zeeland. Vroeg of laat vliegt heel de boel hier de lucht in, zeg dat ik het gezegd heb! Stoom, stoom, stoom, gigantische gapende, stomende kraters, knalgroene poelen, knal organje poelen, knal gele poelen, niet deugende blauwe poelen, opnieuw kokende modderplassen, donker, licht, al wat je wil! Overal fluo-gele zwavel kristallen ... En overal bordjes: verlaat het pad niet ... ik kan het geloven ... ik moest ineens weer aan dat ei denken.
Het beste weten jullie nog niet: het STONK daar 10 uren in de wind naar rotte eiers (hier is het ei opnieuw), op sommige momenten was het echt niet te harden. Aanvankelijk dachten wij naiefweg dat onze airco stonk ... niet dus!
's Avonds heb ik mijn culinaire kwaliteiten bovengehaald en de buldozer ingeschakeld voor het snijden van de groeten ... hmm, bijna was mijn vegetarische spaghetti een bolognaise geworden. We hebben een sympathiek collega-spaceship koppel ontmoet en een bijzonder gezellige avond gehad.
08/03
Ontspannend dagje. Samen met Eva en Kristof gaan wakker worden in een andere warmwaterpoel met deze keer een minder alarmerende naam, nl. Spa Pool. En daarna is madam Jannicke gaan bungy-jumpen. Respect, Jicki, zag er super uit! Ik hou het bij iets anders, sebiet gaan we iets anders boeken: een skydive van 15.000 voet. Snorry mamaaken, ik zeg voor je hart er maar niet bij wanneer dit zal plaatsvinden!
Na het afscheid met Eva en Kristof reden ze door naar Tongariro National Park, gedomineerd door (hoe kan het ook anders) 3 grote vulkanen. Daar deden we een 2uur wandeling naar de Taranaki falls ... wow, ik waande me in Lord of the Rings!
09/03
Met het verslag van deze dag zal ik jullie niet kunnen bekoren dus ik zal extra droog zijn: een 280km rit naar Wellington, eten, internet en 3u op de ferry ...je ziet, ook hier kan het wat saaier!
E noho ra beste noorderlingen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten